چرا منافقین مرگ مسعود رجوی را پنهان کردند؟
تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۵۱۲۶۸۴
روزنامه شرق نوشت: سرانجام خبر مرگ مسعود رجوی به صورت غیر رسمی از سوی سازمان منافقین اعلام شد تا قدری از ابهامات سرنوشت او کاسته شود و دست کم از این پس بتوان گفت که رهبر سابق این گروهک دیگر وجود ندارد؛ هر چند که اخیرا نیز سازمان، خبری رسمی درباره مرگ رجوی منتشر نکرد و رسانه‌ها تنها از کنار هم قرار گرفتن عکس او و دیگر کشته‌شدگان سازمان دریافتند که این گروه دیگر اصراری بر زنده بودن رجوی ندارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
درباره نحوه مرگ رجوی بحث‌های زیادی وجود دارد؛ به نحوی که برخی باور دارند با حمله آمریکا به عراق او نیز کشته شد اما این گزاره هیچ‌گاه به‌طور رسمی مورد تأیید قرار نگرفت و سازمان منافقین هم درباره این موضوع سخنی نگفت. بعد از حمله آمریکا چند بار فایل صوتی رجوی در مراسم‌های این سازمان پخش شد و رجوی در آن صوت‌ها درباره موضوعات روز سخن می‌گفت. برخی در آن مقطع گفتند که این فایل‌ها صداسازی بوده است و برخی دیگر آن را مؤید زنده بودن رجوی دانستند. برخی دیگر نیز می‌گفتند که پس از حمله آمریکا به عراق او به عربستان رفته و در آنجا به سر می‌برد که فرضیه اخیر هم هیچ‌گاه تأیید نشد. تمام این گمانه‌زنی‌ها ادامه داشت تا آن که در سال ۹۵ ترکی الفیصل، شاهزاده سعودی، در سخنانی در اجتماع سالانه حامیان گروهک منافقین در پاریس، از لفظ «فقید» و «درگذشته» برای اشاره به رجوی استفاده کرد. بعد از این سخنان تقریبا همه به این نتیجه رسیدند که رجوی درگذشته است اما این اطمینان رسمی نبود زیرا سازمان همچنان موضعی درباره مرگ سرکرده‌اش اتخاذ نکرده بود تا آن که با رؤیت تصویر رجوی در کنار دیگر کشته‌شدگان سازمان، رسانه‌ها و تحلیلگران این اقدام را موضع گروه منافقین فرض کردند. اما آن چه اکنون مهم‌تر از چگونگی مرگ رجوی به نظر می‌رسد، علت پنهان‌کاری سازمان درباره مرگ رجوی است. گر چه پنهان‌کاری شیوه مرسوم سازمان منافقین است اما مشخص نیست که منافقان در مخفی‌کردن طولانی‌مدت مرگ رجوی چه هدفی را دنبال کرده‌اند؟ و معلوم نیست که حضور مسعود رجوی، حتی حضور اسمی او، چه نفعی برای این سازمان داشته است؟
اعلام مرگ رجوی باعث فروپاشی سازمان می‌شد
عباس سلیمی‌نمین باور دارد که نیروهای منافقین نمی‌توانستند بپذیرند که مسعود دیگر وجود ندارد زیرا در تشکیلات سازمان یک فرد و نه جمع محوریت داشت. او در پاسخ به پرسش‌های فوق به «شرق» گفت: «وقتی مجموعه‌ای فرد محور می‌شود، با نبود آن فرد تشکیلات از هم می‌پاشد؛ به‌خصوص تشکیلاتی که یک حصار آهنین دورش بود و هر آن چه مسعود رجوی می‌گفت انجام می‌شد، بدون آن که اعضای سازمان در تصمیمات حتی ذره‌ای مشارکت داشته باشند. به دلیل فردمحوربودن سازمان منافقین ۱۷ سال طول کشید تا اعضا به غیبت رجوی عادت کنند. در آن تشکیلات همه کارها و تصمیمات به مسعود برمی‌گشت و اعضا همه مطیع او بودند و در همه امور رجوی تصمیم‌گیرنده بود. در چنین فضایی اگر اعضا می‌فهمیدند که رهبرشان مرده است؛ بی‌تردید سازمان فرومی‌پاشید. به این دلیل ۱۷ سال از سرنوشت رجوی اطلاعی در دست نبود. سازمان منافقین بر اساس قانون‌مداری اداره نمی‌شد، بلکه همه تصمیمات را رجوی اتخاذ می‌کرد و منافقین بیم آن را داشتند که در صورت رسمی‌شدن غیبتش هیچ‌کس نتواند سازمان را اداره کند. به طور کلی سازمان‌های فردمحور بعد از نابودی رهبرشان متلاشی می‌شوند.»
رجوی برای کشورهای حامی منافقین موضوعیت نداشت
این پژوهشگر در پاسخ به این پرسش که آیا پنهان‌کاری در اعلام مرگ رجوی دلایل بین‌المللی هم داشته است یا نه، اظهار کرد: «به نظر نمی‌رسد که دلیل بین‌المللی داشته باشد، زیرا برای کشورهای حمایت‌کننده سازمان چندان اهمیتی نداشت که چه کسی وظایف خیانت‌کارانه به ایران را انجام می‌داد. عربستان، آمریکا یا رژیم صهیونیستی میان مریم رجوی، مسعود رجوی یا ابریشمچی فرقی نمی‌گذاشت. برای آنها مهم این بود که خیانت به ایران انجام شود. افزون بر این اساسا کشورهای مذکور شخص رجوی را آن قدر مهم تلقی نمی‌کردند و در نگاه آنها او تنها یک عامل بود. تردید نکنید که در تمام این سال‌ها عربستان و سرویس‌های اطلاعاتی غربی می‌دانستند که سرنوشت رجوی چه شده است اما اعضای سازمان نمی‌دانستند زیرا اگر می‌دانستند سازمان دچار فروپاشی می‌شد.»
روشنفکران اشتباه کردند
سلیمی‌نمین همچنین به بعضی از گروه‌های دیگری که در ابتدای انقلاب فعالیت می‌کردند انتقاد کرد و گفت: «در اینجا می‌خواهم از روشنفکرانی گله کنم که در ابتدای انقلاب مدل سازمان را بر شیوه روحانیت ترجیح می‌دادند و از قضا مدعی بودند که از همه بیشتر هم می‌فهمند! متأسفم که بگویم آنهایی که ناآگاهانه در روزهای نخستین انقلاب اسلامی از مشی منافقین دفاع می‌کردند اکنون شرمنده‌اند و هیچ‌کدام سربلند نیستند. امروز ما در ایران شاهد آنیم که همه چیز به طور شفاف به مردم گفته می‌شود و در کشور حتی اگر فسادی وجود داشته باشد، مردم به راحتی از آن آگاه می‌شوند. روشنفکران آن زمان ببینند که نتیجه مدل مورد دفاعشان چیست؛ نتیجه گروهی است که هیچ چیزی برای انسان‌ها قائل نیست و همه افراد را بازیچه امیال خود می‌کند.»
او درباره نحوه احتمالی مرگ رجوی هم گفت: «من تصور می‌کنم رجوی به دلیل افراط در مسائل جنسی جان خود را از دست داد. به قطعیت می‌دانیم که شورای مرکزی منافقان فقط متشکل از ۲۴ زن زیباروی بود که مسعود با تمام آنها ارتباط برقرار می‌کرد. مستندات این گزاره وجود دارد و اعتراف‌های خانم‌هایی که از سازمان جدا شدند هم مؤید همین موضوع است. با چنین وصفی باور دارم که مسعود رجوی به دلیل جنون جنسی جان خود را از دست داد و تردید دارم که او در جریان حمله آمریکا به عراق مرده باشد زیرا بعد از آن چند بار نوارهایی از او پخش و صدایش شنیده شد یعنی معلوم بود که مانعی برای دیدن او وجود داشت.»
منافقان تصور می‌کنند با پنهان‌کاری عظمت می‌یابند
صادق زیباکلام هم درباره علت مخفی‌کاری سازمان در مواجهه با مرگ مسعود رجوی باور دارد که منافقان همواره به دنبال قداست‌گرایی برای رجوی بوده‌اند و به این دلیل تمایل نداشتند که مرگ او را عیان کنند. زیباکلام در تشریح نظر خود به «شرق» گفت: «سرشت سازمان منافقین مخفی‌کاری است. اگر روند فعالیت آنها را در ۴۰ سال اخیر بررسی کنیم، درمی‌یابیم که اساسا هیچ‌وقت اخبار درست و واقعی از سوی این سازمان منتشر نشد و هر سخنی که اعضای این سازمان می‌زدند، وجه آرمانی داشته و دارد. سازمان سعی می‌کند که همواره برای خود قداست خاصی ایجاد کند. هیچ‌وقت نمی‌توان از خلال سخنان مسئولان سازمان دریافت که چه اتفاقاتی در حال رخ‌دادن است و دلیل سازمان برای اتخاذ یک تصمیم چه بوده یا چرا با یک موضوع مخالف و با موضوع دیگر موافق است. ابهام یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های سازمان منافقین است و سران این گروه تصور می‌کنند که پنهان‌کاری به سازمان عظمت می‌دهد. پنهان‌کاری در موضوع مرگ مسعود رجوی هم با همین قاعده بررسی می‌شود. معلوم نیست با کدام منطق سران منافقین به این نتیجه رسیده‌اند که مخفی‌کردن موضوعات باعث بزرگی‌شان می‌شود؟ علاوه‌براین موضوع رجوی در سازمان منافقین بسیار تعیین‌کننده بود و تمام استراتژی‌های تشکیلاتی را او تعیین می‌کرد. سران سازمان تصور می‌کنند که با اعلام رسمی مرگ رجوی وجه قدسی‌بودنشان زیر سؤال می‌رود و به خیالشان اگر بگویند که مسعود رجوی به دلیل اختلافات درونی سازمان از بین رفته یا در نتیجه بیماری جان خود را از دست داده است، وجه اسطوره‌ای او مخدوش می‌شود.»
منبع: اکوفارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۵۱۲۶۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زوایای پنهان تاریخ در «هیس، هیچی نیس!»/ حضور استعدادهای شهرستان
حسین حقانی کارگردان مجموعه «هیس، هیچی نیس!» درباره ایده شکل گیری و ساخت این مجموعه به خبرنگار مهر بیان کرد: حدود ۲ سال پیش بود که حمیدرضا عطارد تهیه کننده مجموعه، فیلمنامه را به من داد تا بخوانم و فقط قرار بود نظر بدهم.
وی ادامه داد: من فیلمنامه اولیه را که خواندم برایم جذابیت داشت، جذابیتش هم به این بود که چطور برهه ای از تاریخ که شیرین هم نیست و تلخ است تبدیل به یک مجموعه آیتمی شده است که فضایی سرگرم کننده و آموزشی برای نوجوانان دارد. خیلی از اتفاقاتی که در این برهه از تاریخ افتاده کمتر گفته شده است و خود من که فیلمنامه را می خواندم برای اولین بار با این اتفاقات آشنا شدم. از این حیث این نکات جزیی و وقایع برای من تازه بود. بعد از چند ماه از من برای کارگردانی دعوت شد و آن زمان متن را دوباره با نگاه کارگردانی خواندم و تغییراتی در متن داشتیم.
حقانی درباره شخصیت های ثابت این مجموعه که با فرم آثار اپیزودیک پیش می رود، گفت: آیتم هایی در این مجموعه داریم که کاراکترهای ثابتی دارد و بر این اساس نگاه غرب را در این کاراکترها می بینیم. مثلاً کاراکتر قاضی یکی از شخصیت های اصلی است و یکی از سکانس های ثابت ما هم دادگاه شد. در این دادگاه سیاهپوست ها می خواهند احقاق حق کنند و قاضی از این حیث که می داند افکار عمومی جهان آنها را رصد می کند، می خواهد در تاریخ منفی جلوه نکند اما حق را هم به آنها ندهد.
وی درباره اینکه چرا سراغ چهره ها نرفته اند، عنوان کرد: بازیگران این مجموعه ناشناخته هستند و همین یک ویژگی است چون ما نقش های زیادی داشتیم و هر بازیگری مجبور بود ۱۰ کاراکتر را بازی کند. بازیگران به دلیل توانمندی هایشان با تغییر گریم توانستند نقش های مختلفی را بازی کنند. البته این هنرمندان هر یک نزدیک به ۲ دهه تجربه داشتند و در تئاتر به صورت حرفه ای فعالیت کرده بودند اما برای مخاطب عام هنوز ناشناخته بودند.
حقانی درباره مزیت بهره گیری از استعدادهای جدید گفت: در این مجموعه مخاطب چهره های تکراری نمی بیند و از طرفی بازیگران حرفه ای شهرهای دیگر هم می توانند توانمندی های خود را نمایش دهند.
وی در پایان درباره مضمون سریال «هیس، هیچی نیس!» نیز یادآور شد: این مجموعه زوایای پنهان تاریخ را به خوبی تصویر کرده است و به نظرم لازم است هرکسی نه فقط در ایران بلکه در هر جایی از جهان این تاریخ را بداند.
سریال نمایشی «هیس، هیچی نیس!» به عنوان نخستین محصول مرکز تولیدات نوجوان سوره توسط سازمان سینمایی سوره به تهیه‌کنندگی حمیدرضا عطارد و کارگردانی حسین حقانی با نگاهی طنز به رویدادهای تاریخی جهان ساخته شده و اثری اقتباسی از کتاب ۱۵ جلدی «سرگذشت استعمار» مهدی میرکیایی است.
این مجموعه از اول اردیبهشت ماه شنبه تا دوشنبه حوالی ساعت ۱۸ از شبکه دو سیما و دوشنبه تا پنجشنبه حوالی ساعت ۲۱ از شبکه امید روانه آنتن شده است.
مجموعه «هیس هیچی نیس» نخستین محصول مرکز تولیدات نوجوان سوره است که توسط سازمان سینمایی سوره برای مخاطب نوجوان تولید شده است.
کد خبر 6100225
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند